About yesterday.....

Την τελευταία εβδομάδα ο καιρός στην Ολλανδία ήταν υπέροχος....

Τι να πρώτο πω για την εβδομάδα που πέρασε.. Ήταν η εβδομάδα γνωριμίας στο πανεπιστήμιο, με τους υπόλοιπους του μεταπτυχιακού.
Άνθρωποι πολλοί, διαφορετικοί, πρόσχαροι, υπέροχοι....
Κινέζοι, Ρώσοι, Ουκρανοί, Ιταλοί, άνθρωποι απο το Αζερμπαϊτζάν, Ινδονησία, Μεξικό, Κολομβία, Βραζιλία, Ολλανδία, Γερμανία, Μπουτάν, απο τη Νότια Αφρική και απο τη Νιγηρία.... Και δύο ακόμα υπέροχες Ελληνίδες. 

Πολλά πράγματα, πολλά καινούρια κυρίως πράγματα. Πολύς χρόνος μαζί, γεύματα, καφέδες.
Η όμορφη αυτή εβδομάδα γνωριμίας, έκλεισε ακόμα πιο όμορφα, με μία υπέροχη βραδιά.

Το πάρτυ Oh Oh Intro , του The Hague University, ήταν εκτός των άλλων διασκεδαστικό. Λέγοντας εκτός των άλλων εννοώ: α)Κόσμος, β)μουσική, γ)ιπτάμενες μπάλες και ενίοτε άνθρωποι, δ)ποτό και κυρίως ΠΟΛΎ ΜΠΎΡΑ, ε)φοιτητές.... εεεεεε πολλοί φοιτητές κυρίως ηλικίας 18-22 το πολύ. Και τέλος εμείς, οι λίγοι παππούδες των μεταπτυχιακών. 

Το πάρτυ τελείωσε σχετικά νωρίς.. Ναι, τα πάρτυ εδώ ξεκινάνε κατα τις 5 και τελειώνουν 11. 

Μετά, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα να πάμε σε ένα γνωστό σάλσα μπάρ-dance school, λίγο πιο πέρα. Εκεί συνέβαιναν υπέροχα και περίεργα πράγματα. 

Όλοι άλλαζαν παπούτσια μέσα και φορούσαν salsa shoes. Η λατινιά ξεχείλιζε από παντού. Πάθος παντού, χορός. Η μουσική σε συνέπαιρνε. Ξέροντας και μή, χορεύεις. Υπήρχε μια μεγάλη πίστα όπου όλοι, χόρευαν σάλσα και λάτιν χορούς σε ζευγάρια.

Παρακολουθώντας τον κόσμο που χόρευε, κατά πλειονότητα λατίνοι, παρατήρησα πως είχαν όλοι κλειστά τα μάτια. Πόσο δελεαστικό και ατμοσφαιρικό,. Για μία στιγμή νόμιζα πως βρισκόμουν στην Κούβα, στο Μεξικό, στην Κολομβία.... Προσπαθούσαμε να μάθουμε τους φίλους μας από την Ινδονησία να ΄σπάνε' τη μέση τους αλά Λάτιν. 

Και το τέλειο; Οι άντρες εκεί, ζητούσαν στις γυναίκες να χορέψουν. Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Και όταν ένωναν τα κορμιά τους να χορέψουν, νόμιζες πως αγαπιόνταν χρόνια. 

Ακόμα υπάρχουν αυτά;

Πλησιάζοντας στο τέλος, και πηγαίνοντας προς τον κεντρικό σταθμό των τραίνων, ακούγαμε απο κάποιο στενό ρόκ μουσική. Ήταν ένα παλιό, γνωστό, μικρό ρόκ μπάρ με live μουσική.

Δεν ξέρω πως να σας το μεταφέρω, αλλά το μέρος μύριζε ρόκ. Ξύλο, πέτρα, μπύρα και μουσική.

 Και εκεί, σε ένα στενό της Χάγης, χτυπιόμασταν με the roof is on fire, 5 άτομα απο διαφορετικές χώρες ο καθένας, εντελώς άγνωστοι πριν κάποιες μέρες, που τώρα θα περάσουμε μία υπέροχη χρονιά. 

Να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.